باراد مامان

دیگه راحت اسباب بازی هاتو میگرفتی و خودتو سرگرم میکردی. اون روزها جزو بدترین روزهای عمرم بود. به ناچار باید میذاشتمت مهدکودک و میرفتم سر کار، خیلی برام سخت بود فقط یه مادر میتونه منو درک کنه. اینم یه روز از همون روزهایی که داشتی میرفتی مهد کودک ...

باراد گلم، اولین بار که خندیدی اونم فقط یه بار آخر 2ماهگیت بود که یه لبخند کوچولو زدی و دل منو بردی. اون روزها خیلی قشنگ میخوابیدی هرجایی کخه میخوابوندیمت 2متر اون طرف تر پیدات میکردیم ببین چقدر کوچولو بودی اینم یه عکس از دو ماهگیت وقتی از خواب بیدار میشدی ...

مامانی اولش که بدنیا اومدی زردی داشتی، به خاطر اینکه فاویسم هم بودی زردیت کنترل نمی شد. تقریباً 1 هفته تو بیمارستان خوابیده بودی و من و بابایی خیلی غصه خوردیم درست همون روزهایی که خیلی دوست داشتم بغلت کنم، بوت کنم، بوست کنم تو توی دستگاه بودی، بابا خیلی اون روزها زحمت من و تو رو کشید. اینم یه عکس از اون روزها:(     ...

به نام خدا باراد عزیزم، خدا وقتی تور رو به ما هدیه داد که به خاطر ازدست دادن خاله مهری تو وضعیت روحی خیلی بدی بودم.درست وقتی که فکر میکردم دنیا دیگه رنگی نداره تو اومدی و با آمدنت حال و هوای همه رو عوض کردی. تو یه هدیه واقعی از سمت خدا بودی. حالا این وبلاگو به توصیه عمه مینا برات درست کردم تا یه یادگاری خوب بشه واسه آیندت. عزیز دلم، روز 04/01/92 ساعت 8:45 صبح بود که تو بیمارستان بهمن بدنیا اومدی. از همون لحظه اول که چشماتو به دنیا بازکردی شروع کردی به جیغ زدن.اینم یه عکس از لحظه بدنیا اومدنت:)   ...